قوانین بیتکوین در سطح جهانی کدامند؟

بیتکوین، یک ارز دیجیتالی است که در سال 2009 توسط شخص یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد. این ارز از طریق فرآیندی به نام “استخراج” ایجاد می‌شود. از زمان ایجاد، بیتکوین و سایر ارزهای دیجیتالی موضوع بحث و بررسی قانونی در سطح جهانی شده‌اند. برخی کشورها بیتکوین را به عنوان ارز قانونی پذیرفته‌اند، در حالی که برخی دیگر آن را ممنوع کرده‌اند. این تفاوت در قوانین و مقررات باعث شده است که بیتکوین در سطح جهانی یک موضوع پیچیده و چالش‌برانگیز قانونی باشد. با این حال، با توجه به رشد سریع بیتکوین و سایر ارزهای دیجیتالی، نیاز به یک چارچوب قانونی جهانی برای رگولاسیون آن‌ها امری ضروری به نظر می‌رسد. این چارچوب باید توازنی بین حفاظت از مصرف‌کنندگان و تشویق نوآوری‌های فناوری را ایجاد کند. در این مقاله به قوانین بیتکوین در سطح جهانی خواهیم پرداخت.

دستورالعمل های جدید

با توجه به رشد روزافزون ارزهای دیجیتال، کشورهای مختلف رویکردهای متفاوتی برای تنظیم این دارایی اتخاذ کرده‌اند. اتحادیه اروپا اولین نهادی بود که اقداماتی را برای شناسایی و متوقف کردن استفاده‌های غیرقانونی از ارزهای دیجیتال اتخاذ کرد .در سال 2022، اداره بایدن در ایالات متحده، استفاده و تنظیمات ارزهای دیجیتال را روشن کرد و راه را برای دلار دیجیتال هموار ساخت.
در ایالات متحده، یک چارچوب جدید در سال 2022 اعلام شد که دره را برای تنظیمات بیشتر باز کرد. این دستورالعمل جدید قدرت را به نهادهای تنظیم‌کننده بازار موجود مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) و کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) واگذار کرده است .در حال حاضر به سمت تنظیم بخش با اقدام علیه Ripple حرکت کرده است، مدعی شده است که بیش از 1.3 میلیارد دلار را با فروش نشانه XRP خود در معاملات اوراق بهادار ثبت نشده جمع‌آوری کرده است.
یکی از مسائلی که اداره بایدن قصد حل آن را دارد، فعالیت‌های غیرقانونی ارز دیجیتال است .بر اساس چارچوب جدید، "رئیس‌جمهور ارزیابی خواهد کرد که آیا باید از کنگره خواست کند که قانون بانکداری مخفی، قوانین علیه اطلاع رسانی به مشتریان و قوانین علیه انتقال پول بدون مجوز را به صراحت به ارائه دهندگان خدمات دارایی دیجیتال اعمال کند - از جمله بورس‌های دارایی دیجیتال و پلتفرم‌های نشانه غیر قابل تبدیل
در سایر کشورها، ارزهای دیجیتال موضوع طبقه‌بندی‌ها و معاملات مالیاتی متفاوتی است .به عنوان مثال، IRS آن را به عنوان دارایی در نظر می‌گیرد، در حالی که CFTC آن را به عنوان کالا می‌بیند. بسیاری از شرکت‌های ارز دیجیتال توانسته‌اند از قوانین یا الزامات اوراق بهادار جلوگیری کنند با ارائه نشانه‌های کاربردی، در مقابل نشانه‌های امنیتی.
با توجه به اینکه امروزه 18,142 ارز دیجیتال وجود دارد و بازار ارزهای دیجیتال به 1.7 تریلیون دلار رسیده است. نیاز به یک چارچوب هماهنگ سراسر جهان برای تنظیم آنها وجود دارد. در کل، قوانین بیتکوین در سطح جهانی بسیار متفاوت هستند و همچنان در حال تکامل هستند.

بیتکوین در برخی از کشور های دیگر به چه صورت شناخته میشود؟

در حالی که برخی از کشورها مانند چین و ترکیه اقدام به ممنوعیت کامل بیتکوین کرده‌اند، برخی دیگر مانند السالوادور، آن را به عنوان واحد پول رسمی خود پذیرفته‌اند. السالوادور اولین کشور در جهان بود که بیتکوین را به عنوان واحد پول رسمی خود پذیرفت.
در برخی از کشورها مانند ژاپن، بیتکوین به عنوان یک روش پرداخت قانونی شناخته شده است. این کشور در سال 2017، بیتکوین را به عنوان یک روش پرداخت قانونی تایید کرد.
در کشورهایی مانند آلمان، بیتکوین به عنوان یک واحد حساب قانونی شناخته شده است. این به این معنی است که در حالی که بیتکوین به عنوان واحد پول رسمی پذیرفته نشده است، اما می‌تواند به عنوان یک واحد حساب برای معاملات مالی استفاده شود.
در کشورهایی مانند استرالیا، بیتکوین به عنوان یک دارایی قابل مالیات شناخته شده است. این به این معنی است که درآمد حاصل از معاملات بیتکوین می‌تواند مالیاتی شود.
تاکنون، تنها دو کشور بیتکوین را به عنوان واحد پول قانونی پذیرفته‌اند:
الساوادور
جمهوری آفریقای مرکزی
با این حال، بسیاری از کشورها از جمله استرالیا، آلمان، فنلاند، ژاپن، ایتالیا، سوئد، ایالات متحده، بریتانیا و اوکراین، استفاده از بیتکوین و سایر ارزهای دیجیتال را قانونی کرده‌اند. برخی کشورها مانند چین و روسیه، معاملات با ارزهای دیجیتال ممنوع است.
با توجه به اینکه بیتکوین و سایر ارزهای دیجیتال به سرعت در حال رشد هستند، انتظار می‌رود که قوانین و مقررات مربوط به آنها نیز به سرعت تغییر کنند.

نتیجه گیری:
در این مقاله به قوانین بیتکوین در سطح جهانی پرداختیم. با توجه به تحولات سریع در دنیای ارزهای دیجیتالی و بیتکوین، مشخص است که نیاز به یک چارچوب قانونی جهانی برای رگولاسیون آن‌ها وجود دارد. این چارچوب باید توازنی بین حفاظت از مصرف‌کنندگان و تشویق نوآوری‌های فناوری را ایجاد کند. با این حال، توسعه چنین چارچوبی یک چالش بزرگ است، زیرا باید تفاوت‌های قانونی و فرهنگی متعدد کشورهای مختلف را در نظر بگیرد. در نهایت، موفقیت در این زمینه نیازمند همکاری بین‌المللی و تعامل بین دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و ذینفعان صنعت ارزهای دیجیتالی است.