رقابت بین بیتکوین و ارزهای دولتی چه سرانجامی دارد؟

بیتکوین، اولین ارز دیجیتال و نوعی ارز رمزنگاری شده، در سال 2009 معرفی شد. این ارز توسط یک فرد یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ابداع شد. بیتکوین بر پایه یک شبکه همتا به همتا (peer-to-peer) و یک دفتر کل غیرمتمرکز (decentralized ledger) به نام بلاکچین (blockchain) کار می‌کند. بلاکچین یک سیستم حسابداری عمومی است که تمام تراکنش‌های بیتکوین را ثبت و اعتبارسنجی می‌کند. از آن زمان، بیتکوین و سایر ارزهای رمزنگاری شده (که به طور کلی به عنوان “ارزهای دیجیتال” شناخته می شوند) به سرعت در محبوبیت افزایش یافته اند. در عین حال، ارزهای دولتی، که به طور سنتی توسط بانک های مرکزی دولت ها منتشر می شوند، همچنان رایج هستند. این دو نوع ارز دیجیتال بیتکوین و ارز های دولتی در حال حاضر در یک نبرد بر سر بقا و پذیرش در جامعه جهانی قرار دارند.

بیتکوین: چالش برای سلطه

بیتکوین با وعده آزادی مالی، حفظ حریم خصوصی و کاهش تاثیر دولت ها بر اقتصاد جذابیت زیادی دارد. همچنین، بسیاری از کاربران بیتکوین را به عنوان گزینه ای برای حفاظت در برابر تورم و ناپایداری اقتصادی محلی می بینند.

ارزهای دولتی: استقرار و پذیرش

با این حال، ارزهای دولتی همچنان دارای مزایای خود هستند. آنها تحت حمایت قانونی قرار دارند و به طور گسترده ای در تجارت روزمره پذیرفته شده اند. علاوه بر این، آنها تحت کنترل بانک های مرکزی قرار دارند که می توانند سیاست های پولی را تغییر دهند تا به استقرار قیمت کمک کنند.

نبرد بر سر پذیرش:

برخلاف بسیاری از فروشگاه ها و خدمات که همچنان فقط ارز دولتی را پذیرفته می کنند، تعداد رو به افزایش فروشگاه ها و خدمات آنلاین وجود دارد که بیتکوین و سایر ارزهای رمزپادشاه را به عنوان گزینه پرداخت قبول می کنند. اما همچنان بیتکوین و ارز های دولتی در حال استفاده هستند

نظام مالياتي:

بسياري از كشورها همچنان در حال تلاش براي تعيين چگونگي ماليات بستانكاري و استفاده از بيتكوين و ساير ارزهاي رمزپادشاه هستند. در حالي كه بعضي كشورها آن را به عنوان دارائي قابل ماليات تلقي مي كنند، كشورهاي ديگر آن را به عنوان يك نوع پول قابل استفاده در کار های روزمره می دانند.

مزایای این ارز ها

ارزهای دولتی، به عنوان یک وسیله تبادل، برخی مزایا نسبت به بیتکوین دارند. این مزایا عبارتند از:

•    پایداری:

 ارزهای دولتی معمولاً نسبت به بیتکوین کمتر نوسان دارند و قیمت آن‌ها توسط عوامل اقتصادی و سیاسی تعیین می‌شود. بیتکوین، اما، به شدت ناپایدار است و قیمت آن توسط تقاضا، عرضه، رویدادهای خبری و رفتار روانشناختی کاربران تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

•    پذیرش:

 ارزهای دولتی در بسیاری از کشورها و مناطق به عنوان پول رسمی شناخته شده و پذیرفته شده‌اند. بنابراین، افراد می‌توانند با آن‌ها خرید و فروش کنند، مالیات بپردازند، بدهی بگیرند یا سپرده‌گذاری کنند. بیتکوین، اما، هنوز در بسیاری از جاها قانونی نشده یا محدود شده است و فقط تعداد محدودی از فروشندگان و خریداران آن را قبول می‌کنند.

•    سرعت:

 ارزهای دولتی معمولاً با سرعت بالاتر و هزینه کمتر از بلاکچین منتقل می‌شوند. برای مثال، یک تراکنش با کارت اعتباری ممکن است چند ثانیه طول بکشد و هزینه کم یا صفر داشته باشد. بیتکوین، اما، ممکن است چند دقیقه یا حتی ساعات طول بکشد و هزینه زیاد داشته باشد. این به دلیل آن است که بلاکچین محدود به تعداد تراکنش‌های قابل پردازش در هر بلاک (block) است که هر 10 دقیقه تولید می‌شود.

بیتکوین نیز برخی مزایای خود را نسبت به ارزهای دولتی دارد. این مزایا عبارتند از:

•    غیرمتمرکزی:

 بیتکوین توسط هیچ دولت یا سازمان مرکزی کنترل نمی‌شود و به جای آن توسط شبکه‌ای از کاربران و گره‌ها مدیریت می‌شود. این به این معنی است که بیتکوین نمی‌تواند توسط دولت‌ها چاپ، تغییر، سانسور یا مصادره شود. بنابراین، بیتکوین در برابر تورم، تحریم، فساد و دخالت دولت‌ها مقاوم است.

•    جهانی:

 بیتکوین در هر جای دنیا که دسترسی به اینترنت وجود داشته باشد، قابل استفاده است. این به این معنی است که بیتکوین می‌تواند به عنوان یک ارز جهانی عمل کند و نیاز به تبدیل ارز، نرخ ارز، حساب‌های خارجی یا واسط‌های مالی را برطرف کند. بنابراین، بیتکوین می‌تواند هزینه، زمان و پیچیدگی تراکنش‌های بین‌المللی را کاهش دهد.

•    شفاف:

 بلاکچین یک دفتر کل عمومی و قابل ردگیری است که تمام تاریخچه تراکنش‌های بیتکوین را نگه می‌دارد. این به این معنی است که هر کس می‌تواند منبع، مقصد و مقدار هر تراکنش را ببیند و از صحت آن اطمینان حاصل کند. بنابراین، بلاکچین می‌تواند به افزایش شفافیت، حسابرسی و اعتماد در سامانه پولی کمک کند.

نتیجه گیری:
در نبرد بین بیتکوین و ارز دولتی، هیچ کدام از طرفین هنوز پیروز نشده اند. هر دو نوع ارز مزایا و معایب خود را دارند و هر دو در حال تلاش برای اصلاح و بهبود خود هستند. در نهایت، پذیرش وجود دارد که تعیین می کند کدام یک از این ارز ها در آینده موفق خواهد شد.