بیتکوین یک ارز دیجیتال است که بر پایه یک شبکه همتا به همتا (peer-to-peer) و یک دفتر کل غیر متمرکز (decentralized ledger) به نام بلاکچین (blockchain) کار می کند. بیتکوین در سال 2009 توسط یک فرد یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) ابداع شد و از آن زمان به عنوان یک راه جدید و انقلابی برای انتقال ارزش در فضای سایبری شناخته شده است . امنیت سایبری به مجموعه ای از فناوری ها، روش ها و فرآیندهایی گفته می شود که محافظت از سامانه ها، شبکه ها، برنامه ها و داده ها در فضای مجازی را تضمین می کنند. امنیت سایبری با هدف جلوگیری از دسترس پذیری، حفظ محرمانگی و تامین صحت اطلاعات در برابر حملات خصمانه طراحی شده است . در این مقاله درباره بیتکوین و امنیت سایبری بحث خواهیم کرد .
بیتکوین از رمزنگاری قوی برای حفاظت از هویت و داده های کاربران استفاده می کند. هر کاربر دارای یک آدرس بیتکوین است که شامل یک رشته حروف و اعداد است و به عنوان شناسه اش در شبکه عمل می کند. هر تراکنش بین دو آدرس بلاکچین ثبت می شود، اما هویت واقعی صاحبان آن آدرسها مخفی می ماند.
بیتکوین از واسطه های مالی مانند بانک ها، دولت ها و سازمان های دیگر که معمولاً در تراکنش های سنتی نقش دارند، جلوگیری می کند. این باعث می شود که هزینه های تراکنش پایین تر باشد و سرعت تراکنش بالاتر رود.
بیتکوین در هر نقطه از جهان قابل دسترسی است و نیاز به تبدیل ارز ندارد. هر کس با دسترسی به اینترنت می تواند به شبکه بلاکچین پیوسته و بلافاصله با سایر کاربران در تماس باشد.
این نوع حملات زمانی رخ می دهد که گروه یا فردی بتواند بیش از نصف قدرت پردازش شبکه را در اختیار بگیرد و بلاکچین را تغییر دهد. این باعث می شود که تراکنش های قبلی لغو شده و دوبار خرج شود (double-spending)، چه به صورت تقلب چه به صورت خطای سامانه.
حملات مالور:
این نوع حملات زمانی رخ می دهد که یک نرم افزار مخرب به کامپیوتر یا گوشی هوشمند یک کاربر نفوذ کند و کلید های خصوصی یا رمز عبور او را دزدیده و به حساب های بیتکوین او دسترسی پیدا کند. این باعث می شود که کاربر از دارایی های خود در بلاکچین محروم شود.
در این حمله، هکر سعی میکند یک تراکنش را چندین بار اجرا کند. این نوع حمله در بیتکوین و امنیت سایبری آن بیشترین تعداد را دارند.
در این حمله، هکر سعی میکند اطلاعات را در هنگام انتقال بین دو طرف دزدیده و یا تغییر دهد.
در این حمله، هکر سعی میکند ترافیک شبکه را به سمت خود جذب کند.
در این حمله، هکر با کنترل زمان اجرای تراکنشها، سعی در تغییر نتایج دارد.
در این حمله، هکر سعی میکند با ایجاد تراکنشهای بسیار کوچک و زیاد، شبکه را از کار بیاندازد.
در این حمله، هکر سعی میکند آدرس واقعی گیرنده را در هنگام ارسال تراکنش تغییر دهد.
در این حمله، هکر سعی میکند با کنترل پروتکل شبکه، تغییرات نامطلوب در شبکه اعمال کند.
برای جلوگیری از این حملات، استفاده از روشهای امنیتی مناسب و بهروز، ضروری است. همچنین باید توجه داشت که هر چقدر شبکه بزرگتر و پخشتر باشد، احتمال حملات کاهش مییابد. به همین دلیل است که بلاکچینهای بزرگ مانند بیتکوین و اتریوم، به نسبت امنتر هستند.
جمع بندی:
بیتکوین و امنیت سایبری دو مفهوم مرتبط و در عین حال متفاوت هستند. بیتکوین به عنوان یک پروژه نوآورانه در زمینه امنیت سایبری، از رمزنگاری (cryptography)، الگوریتم های همزمان سازی (consensus algorithms)، شبکه های همتا به همتا و بلاکچین استفاده می کند تا یک سامانه پرداخت الکترونیک قابل اعتماد، شفاف و بدون نیاز به واسطه فراهم کند . بلاکچین به عنوان ژورنال عمومی و قابل تغییر ناپذیر تمام تراکنش های بیتکوین را ثبت و ذخیره می کند و با استفاده از الگوریتم های همزمان سازی، تضاد بین نود های شبکه را حل می کند . رمزنگاری به عنوان روش اصلی برای حفظ امنیت داده ها در بلاکچین، با استفاده از کلید های عمومی و خصوصی، تأثیر قابل توجهی در جلوگیری از تقلب، سرقت و دخالت در تراکنش های بلاکچین دارد .اما بر خلاف آنچه که ممکن است تصور کنید، بلاکچین و بالطبع بیتکوین، دارای آسیب پذیری ها و چالش های امنیت سایبری زیادی هستند.