سگویت SEGWIT چیست و عملکرد آن چگونه است؟

یکی از مشکلاتی که شبکه‌های بلاکچینی همواره با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند، مقیاس‌پذیری است. هر کدام از شبکه‌ها به‌دنبال راهی برای حل این مساله هستند. در میان این شبکه‌ها، بیت کوین به‌عنوان قدیمی‌ترین بلاکچین کریپتویی، بیش از یک دهه است که با حفظ ساختار سنتی خود به فعالیتش ادامه می‌دهد و بعضا توسعه‌دهندگان آن به‌دنبال راهی برای بهبود وضعیت این شبکه هستند. یکی از روش‌هایی که دولوپرهای بیت کوین یافته‌اند، سگویت (Segwit) است.سگویت یا Segregated Witness به‌عنوان راه‌کاری نویدبخش برای مقیاس‌پذیری بیت کوین در نظر گرفته می‌شود، اما آیا سگویت راهکاری مطمئن برای بهبود و ارتقای مقیاس‌پذیری بلاکچین بیت کوین به شمار می‌آید؟ آیا می‌توان سگویت را در سایر شبکه‌های بلاکچین به کار گرفت؟ در این مقاله به بررسی دقیق‌تر سگویت و نحوه عملکرد آن خواهیم پرداخت.

سگویت SEGWIT چیست و عملکرد آن چگونه است؟

شاهد تفکیکی یا همان سگویت SegWit که به طور معمول به این نام خوانده می‌شود، در بلاکچین بیت کوین اجرا شده و در ماه مه سال ۲۰۱۷ در شبکه لابت کوین مستقر شده است. اگرچه این موضوع به یکی از واژگان عمومی تبدیل شده است، اما شما ممکن است هیچ تصوری از اینکه سگویت چیست نداشته باشید. اساساً، سگویت یک ابتکار به منظور صرفه جویی در فضا برای آزاد کردن فضای ذخیره‌سازی در بلاک‌های Bitcoin است. بر اساس سگویت تمام داده‌های مربوط به امضای معامله حذف می‌شوند. انگیزه اصلی این بود که آزاد شدن فضای بلوک‌ها موجب معاملات بیشتر در هر بلوک باشد. ایده سگویت در اکتبر سال 2016 منتشر شد. این نتیجه یک سال بحث و بررسی بود که در کنفرانس مقیاس‌گذاری بیت کوین در هنگ کنگ انجام شد. ایده پیشنهادی اولیه توسط پیتر وویل یکی از اعضای اصلی تیم بیت کوین بود.

مزایای سگویت :

سگویت توانسته است دو مشکل بسیار مهم را برطرف سازد:
•    امضای دیجیتال را به خارج از بلاک اصلی انتقال می‌دهد. بنابراین اگر کسی امضای تراکنش را تغییر دهد بر شناسه تراکنش تأثیری نداشته و مسئله انعطاف‌پذیری تراکنش را حل می‌کند.
•    حجم اطلاعات پایه را کم می‌کند و از آنجا که ۶۵ درصد فضا را اشغال می‌کند اطلاعات شاهد را به فضای گسترد‌ه‌تری انتقال می‌دهد.

سگویت چگونه کار می‌کند؟

هدف اصلی سگویت بر بهبود ظرفیت تراکنش در شبکه‌های بلاک چین تمرکز دارد. به عبارت ساده، سگویت با جدا کردن یک تراکنش به دو بخش، به کاهش وزن تراکنش‌ها در یک بلوک کمک می‌کند. ارتقای پروتکل امضا جدا شده به نتایج موثر در تعداد تراکنش‌هایی که می‌توانند در بلوک‌ها قرار بگیرند، منجر شده است. از دو بخش تراکنش، قسمت اول شامل آدرس کیف پول فرستنده و گیرنده است. قسمت دوم تراکنش شامل امضاهای تراکنش یا داده‌های امضا است. سگویت به حذف داده‌های امضا از بلوک اصلی کمک می‌کند، در نتیجه از کاهش قابل قبول در اندازه تراکنش پشتیبانی ‌می‌کند و تراکنش‌ها فضای کمتری مصرف می‌کنند. سگویت، پردازش تراکنش سریع‌تر در هر بلوک را تضمین می‌کند. نکته مهم دیگر نحوه کار سگویت این است که مشکلات ناشی از چکش خواری در هش تراکنش ها حل می‌کند.

نتیجه گیری :
طرح سگویت، تعداد تراکنش‌ها در بلاک را افزایش می‌دهد و مقیاس‌پذیری بیت کوین را بهبود می‌بخشد. همچنین مشکلات انعطاف‌پذیری را برطرف خواهد کرد و به فعال‌سازی لایتنینگ کمک می‌کند. در آخر این‌که سگویت علاوه‌بر کاهش کارمزد تراکنش‌‌های بیت کوین، سرعت تایید آن‌ها را نیز افزایش می‌دهد. اما با همه‌ی این‌‌ها اجرای سگویت سبب شد در سال ۲۰۱۷، عده‌ای از مخالفان این طرح به یک بلاکچین جدید به نام بیت کوین کش فورک کنند و می‌توان گفت سگویت سبب دو نیم شدن جامعه‌ی بیت کوین شد؛ که این امر خوشایند بسیاری از فعالان این حوزه نیست. اما به هر حال توسعه‌دهندگان این طرح دست از تلاش برنداشته‌‌اند و به معرفی طرح سگویت ۲ برای برطرف کردن مشکلات طرح نخستین پرداختند. در مقالات بعدی بیشتر در رابطه با سگویت ۲ صحبت خواهیم کرد.