گس اتریوم چیست؟

انجام هر عملیات روی اتریوم کارمزدی خاص دارد که به‌صورت اتریوم پرداخت می‌شود، اما اگر تراکنش اتریوم انجام داده باشید، حتماً با پدیده‌ای به‌نام گس (Gas) مواجه شده‌اید. در حقیقت این گس است که مشخص می‌کند چقدر باید کارمزد پرداخت کنیم. این مفهوم در نگاه اول و به‌خصوص برای کاربران تازه‌وارد در حوزه ارزهای دیجیتال بسیار پیچیده به نظر می‌رسد، اما درک آن (حداقل از نظر تئوری) بسیار ساده‌تر از چیزی است که فکر می‌کنید. در این مطلب، با استفاده از مقاله‌ای از وب‌سایت بلاک‌گیکز، مفهوم گس در اتریوم را به‌زبان ساده توضیح می‌دهیم و جنبه‌های مختلف آن را به‌صورت جامع بررسی می‌کنیم.

گس اتریوم چیست؟

گس فی در اتریوم همان کارمزدی است که کاربر در شبکه بلاکچین به ماینر پرداخت می‌کند تا تراکنش او داخل بلاک‌های بعدی قرار بگیرد. این سیستم همانطور که گفته شد براساس عرضه و تقاضا کار می‌کند. در صورتی که تقاضا برای تراکنش بیشتر باشد، ماینرها اول تراکنش‌هایی را انتخاب و پردازش می‌کنند که کارمزد بیشتری پرداخت کنند و به همین خاطر کاربر نیز مجبور می‌شود برای اینکه تراکنش‌های موردنظرش سریع‌تر پردازش شوند، کارمزد بیشتری پرداخت کند. تمامی تراکنش‌هایی که با استفاده از توکن‌های ERC-20 یا اتریومی انجام می‌شوند به مقداری اتریوم به عنوان گس نیاز دارند. حتی اگر قصد داشته باشید به خرید و فروش توکن‌های اتریومی که سهم بازار کمی هم دارند بپردازید و هیچ نیازی هم به اتر نداشته باشید، باز هم باید مقداری اتر داخل کیف پول خودتان نگهداری کنید تا در آینده بتوانید هزینه‌های مربوط به گس در اتریوم را به راحتی پرداخت نمایید. فراموش کردن این موضوع ممکن است هزینه بسیار زیادی به شما تحمیل کند و باعث شود خیلی ضرر کنید. برای مثال ممکن است توکنی داخل کیف پول خودتان داشته باشید که قیمت آن به صورت قابل توجه‌ای افزایش یافته باشد. اما در صورتی که اتر کافی برای پرداخت گس فی داخل کیف پولتان نباشد، نمی‌توانید هیچ تراکنشی انجام دهید و ممکن است تا زمان خرید و انتقال اتر موردنیاز، قیمت توکن موردنظر کاهش یابد.

مزایا و معایب استفاده از گس در اتریوم چیست؟

گس به عنوان هزینه‌ای برای ثبت تراکنش‌های اتریوم استفاده می‌شود. در شبکه اتریوم به دلیل فعالیت انواع پروژه‌های ارز دیجیتال مانند پروژه‌های دیفای، بازی‌های بلاک چینی، متاورس، توکن‌های هواداری و NFT تعداد تراکنش‌ها بسیار بالا است و ثبت آن‌ها در شبکه به زمان بیشتری نیاز دارد. برای کنترل تقاضای زیاد تراکنش‌ها هزینه ثبت تراکنش‌ها در شبکه بالا می‌رود که این مساله شبکه را از حالت کاربردی بودن خارج کرده است. همه این موارد جزو معایب وجود گس هستند اما وجود گس در شبکه اتریوم حیاتی است و مزایای زیادی برای کاربران شبکه ایجاد می‌کند. اولین مزیت گس اتریوم در تشویق ماینرها به فعالیت در شبکه اتریوم است. ماینرها باعث تامین امنیت کریپتوکارنسی‌ها و غیرمتمرکز بودن آن‌ها می‌شوند و بدون آن‌ها عملا پروژه‌ای وجود نخواهد داشت. مزیت دوم استفاده از گس، جلوگیری از اسپم شبکه است. کاربرانی که به دنبال جلوگیری از فعالیت موثر شبکه هستند، سعی می‌کنند با ارسال درخواست‌های زیاد شبکه را از کار بیاندازند. هزینه گس در شبکه اتریوم از این حملات جلوگیری می‌کند چرا که برای حمله گسترده به شبکه، کاربران باید سرمایه عظیمی را به عنوان هزینه کارمزد به شبکه پرداخت کنند. مزیت سوم استفاده از گس اتریوم تامین عدالت است. پردازش‌های مختلف در شبکه اتریوم منابع متفاوتی را مصرف می‌‌کنند. وجود گس لیمیت باعث برقرای عدالت در این زمینه شده است.

نتیجه گیری :
در این مقاله به معرفی مفهوم گس اتریوم پرداخته شد و یاد گرفتیم که گس چیزی جز کارمزد نیست که برای انجام تراکنش خود در شبکه اتریوم به شبکه پرداخت می کنید. خارج از دنیای ارزهای دیجیتال نیز به عنوان مثال برای ارسال پول از کارت خود به کارتی دیگر، مبلغی به عنوان کارمزد از حساب شما کم می شود. در شبکه اتریوم مقدار گس را کاربر تعیین می کند و چون این کارمزد به ماینرهای شبکه اتریوم می رسد و آنها تراکنش ها را تایید می کنند، بنابراین هرچه مقدار تعیین شده برای گس بیشتر باشد، ماینرها زودتر آن تراکنش را تایید خواهند کرد.