احتمالا وقتی اسم عرضه اولیه به گوشتان میخورد، به یاد همان عرضه اولیه سهام در بورس میافتید. خب باید در این باره بگوییم که این عرضه اولیه کوین، تا حدودی به بورس شباهت دارد؛ ماهیت هر دو تقریبا یکسان است و کارکرد شبیه به هم دارند، اما در جزئیات، به طبع متفاوت از یکدیگر هستند. حال سوالی که مطرح میشود این است؛ آیا خرید ارز دیجیتال به هنگام عرضه اولیه، امری است منطقی؟ آیا به اندازهی کافی سودآوری و درآمد برای ما به همراه دارد؟ آیا این کار از امنیت کافی برخوردار است؟ آیا خرید اولیه این ارزها، سود سرمایه ما را تضمین میکند؟ با ما همراه باشید تا به این سوالات پاسخ دهیم.
«عرضه اولیه ارز دیجیتال» (Initial Coin Offering | ICO) در صنعت رمزارزها، معادل عرضه اولیه سهام شرکتها (IPO) در بازار سهام است. شرکتهایی که برای ساخت سکه، اپلیکیشن یا سرویس جدید به منابع مالی نیاز دارند، با اجرای ICO به این مهم دست پیدا میکنند. سرمایهگذارانی که پروژه معرفی شده برایشان جذاب است، در عرضه اولیه ارز دیجیتال شرکت میکنند و مقداری توکن که توسط شرکت ارائه شده، دریافت میکنند. این توکن ممکن است در سرویسهای ارائه شده توسط شرکت قابل استفاده باشد یا اینکه فقط به عنوان سندی مبنی بر سهامداری شخص در آن شرکت یا پروژه باشد. عرضه اولیه یکی از مفاهیم شناخته شده در آموزش ارز دیجیتال است که در ادامه به طور کامل آموزش داده میشود.
حقیقت این است که اگر چه ICOها ایده جالبی هستند و میتوانند بسیار سودآور باشند اما متاسفانه در اغلب موارد یا کلاهبرداری هستند و یا ایدههای جاهطلبانه توسعه دهندگانشان در نهایت به نتیجه نمیرسد و بدون هیچگونه پاسخگویی به سرمایهگذاران رها میشوند. در سال ۲۰۱۷، سرمایهگذاران زیادی در رویای یکشبه ثروتمند شدن از سرمایهگذاری در ICOهایی که ادعای حل همه مشکلات جهان را داشتند، به خاک سیاه نشستند. از آنجایی که در بیشتر کشورهای دنیا قوانین خاصی درباره ICOها وجود ندارد، و با توجه به اینکه ICO یک فرایند کاملا آنلاین است و به مراجعه حضوری نیازی نیست، روشی که تیمِ اتریوم از آن برای جذب سرمایه استفاده کرد، حالا به ایدهای برای کلاهبرداری تبدیل شده است. کلاهبرداران با نوشتن چند مقاله جاهطلبانه از یک ایده رویایی و طراحی یک وبسایتِ گولزننده، به راحتی سرمایهگذاران ناآگاه را به دام میاندازند. از آنجایی که مبلغ سرمایهگذاری به صورت ارزهای دیجیتالی مثل بیت کوین و اتریوم دریافت میشود، با توجه به نیمهناشناس بودن تراکنشهای ارزهای دیجیتال، پیگیری آنها بسیار مشکل است و تقریبا پس از ارسال وجه دیگر نباید انتظار بازگشت آن را داشت. طبق آخرین تحقیقات، حدود ۹۰ درصد از تمام ICOهایی که در سال ۲۰۱۷ معرفی شدهاند یا کلاهبرداری از آب درآمدهاند و یا پس از نتیجه نگرفتن رها شدهاند. این روزها به دلیل ریسکهایی که ICOها میتوانند برای سرمایهگذاران به همراه داشته باشند و با توجه به بی اعتمادی نسبت به این نوع جمعسپاری، روشهای دیگری برای جایگزینی با آن ابداع شدهاند.
در IPO، یک سرمایه گذار در ازای سرمایه گذاری خود، سهام یک شرکت را دریافت می کند. در مورد عرضه اولیه ارز دیجیتال، هیچ سهمی فی نفسه وجود ندارد. در عوض، شرکت هایی که از طریق ICO سرمایه جمع آوری می کنند، بلاک چین معادل یک سهم یا یک رمزارز را ارائه می دهند. در بیشتر موارد، سرمایه گذاران با ارزهای دیجیتال موجود، مانند بیت کوین یا اتریوم، پرداخت را انجام می دهند و تعداد زیادی توکن جدید در ازای آن دریافت می کنند. شایان ذکر است که راه اندازی عرضه اولیه ارز دیجیتال برای ایجاد توکن برای یک شرکت چقدر آسان است. سرویس های آنلاین وجود دارد که امکان تولید توکن های ارزهای دیجیتال را در عرض چند ثانیه فراهم می کند. سرمایه گذاران هنگام در نظر گرفتن تفاوت بین سهام و توکن باید این نکته را در نظر داشته باشند که یک توکن هیچ ارزش ذاتی یا ضمانت قانونی ندارد. مدیران ICO توکن ها را با توجه به شرایط تولید و دریافت می کنند و سپس با انتقال آنها به سرمایه گذاران فردی، آنها را مطابق برنامه خود توزیع می کنند. سرمایه گذاران اولیه در عملیات عرضه اولیه رمزارز، معمولاً انگیزه خرید توکن را دارند به این امید که این طرح پس از راه اندازی موفق شود. اگر این امر واقعاً اتفاق بیفتد، ارزش توکن هایی که آنها در طول ICO خریداری کرده اند از قیمت تعیین شده اولیه، بالاتر می رود و به دستاوردهای کلی می رسند. این مهمترین مزیت عرضه اولیه ارز دیجیتال است: احتمال بازده بسیار بالا. ICOها در واقع سرمایه گذاران زیادی را به میلیونر تبدیل کرده اند. به عنوان مثال، در سال 2017، 435 عرضه اولیه رمزارز موفق وجود داشت که هر کدام به طور متوسط 12.7 میلیون دلار کسب درآمد کردند. بنابراین، کل مبلغ جمع آوری شده برای سال 2017، 5.6 میلیارد دلار بود که 10 پروژه بزرگتر 25 درصد از این کل را جمع آوری کردند. علاوه بر این، توکن های خریداری شده در ICO ها به طور متوسط بازدهی 12 برابری را برای سرمایه گذاران به همراه داشتند.
نتیجه گیری :
یک ICO برای جمع آوری سرمایه برای پرداخت هزینه های متحمل شده در طول توسعه یک بلاک چین یا سکه در نظر گرفته شده. سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال و سایر عرضههای اولیه سکه (ICO) بسیار پرخطر و سوداگرانه هست.از اونجایی که موقعیت هر فرد منحصر به فرد هست،همیشه باید قبل از تصمیم گیری مالی با یک متخصص واجد شرایط مشورت کنین و نسبت به تجارب و دانش خود و افراد متخصص اقدام به خرید این ارز ها در روز های اولیه خودشون کنین. ما در این مقاله سعی کردیم عرضه اولیه یا ICO چیست؟ رو برای شما به طور کامل توضیح بدیم و خطرات و مشکلاتی که ممکنه در این روش برای شما پیش بیاد رو مطرح کردیم تا شما با چشم باز و تصمیم گیری عاقلانه اقدام به سرمایه گذاری در ICO ها بکنین. امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشین.